Spor dünyasında bir de her dönemin yıldızları vardır. Onlar, onlarca yıl geçse hatırlanır. Bir de birlikte hatırlayalım mı?
Spor tarihinin en cool adamlari
Spor dünyasında her dönem yıldızlar olur. Kimi şöhreti taşıyamayıp hızla aşağı düşer, kimi rekabet ahlakından yoksun olduğu için kaybeder, kiminin puan kazandığı tek alan yakışıklılığıdır.
MUHAMMED ALİ
Hayatta başladığı hiçbir işi yarıda bırakmadı. 1960’ta kazandığı Olimpiyat madalyasını ırkçılığa tepki olarak nehre attı, tam 36 sene sonra ABD, Olimpiyat meşalesini ona yaktırdı. Üç kez kaybetti unvanını, üçünde de geri kazandı. Babalarımızı ekran başında uykusuz bıraktı ve her seferinde kelebek gibi uçtu, arı gibi soktu… Tartışmasız dünya spor tarihinin en ikonik ismi. Sadece sporcu değil; tek meziyeti ringi rakiplerine dar etmek de değil üstelik. Bu ikincisinde fevkalade başarılı ama büyüklüğü biraz da ring dışındaki yaşamından geliyor. Gittiği bir lokantada sadece beyazlara servis yapıldığını öğrendiğinde, Roma Olimpiyatı’nda kazandığı madalyasını boynundan çıkarıp nehre atması mesela. Ya da Vietnam Savaşı’na katılmayı reddederek, kariyerinin zirvesine giden bir sporcuyken beş yıllık cezayı göze alması... “Antrenman yapmaktan nefret ediyorum ama bugün acı çekersem kariyerimin geri kalanında bir şampiyon olacağımı da biliyorum”, “Arkadaşlığın ne demek olduğunu okulda öğrenemezsiniz. Ve arkadaşlığın ne demek olduğunu bilmiyorsanız, bu hayatta hiçbir şey öğrenememişsiniz demektir” diyen bir adamın listenin ilk sırasında yer alması kimseyi şaşırtmaz.
BJÖRN BORG
Henüz David Beckham doğmamışken, spor tarihinin ilk star sarışınıydı o. Sapsarı saçları ve buz gibi tavırlarıyla kadınların kahramanıydı. Kariyerini hızlı yaşadı, sonrasını da… Alkolle kesişen yolu onu yıprattı ama hiçbir zaman yıkamadı... 2000’li yılların başındaki David Beckham rüzgarını düşünün; işte o etkinin aynısını, üstelik ilk defa yaratan adam. Nam-ı diğer “The Swede”. İsveç’ten bugüne kadar birçok tenis efsanesi çıktı ama İsveç dendiğinde hâlâ akla ilk gelen Björn Borg’dur. Wimbledon merkez korta ya da Philippe Chatrier kortuna birbirinden güzel kadınları çeken adamdı o. Wimbledon’ı beş kez üst üste, Roland Garros’u altı kez kazanarak kendisinden iki jenerasyon sonrasına kadar kırılamayacak rekorlara imza attı. Geri çizgiden güçlü forehand ve backhand’leri, müthiş atletik yeteneği ve mental kapasitesi, onu döneminin tüm oyuncularından ayırıyordu. 25 yaşına geldiğinde 11 Grand Slam şampiyonluğu kazanmıştı bile. Avustralya Açık’a sadece bir kez katıldığını da düşünürsek, bu rakamın ne kadar önemli olduğu bir kez daha ortaya çıkar. Björn Borg kariyeri boyunca girdiği Grand Slam’lerin yüzde 41’ini, oynadığı Grand Slam tekler maçlarının yüzde 89.81’ini kazandı. Bu iki istatistik de hâlâ rekorlar arasında kırılmayı bekliyor.
ALEXANDER POPOV
Havuzların en karizmatik ismi. İki Olimpiyat’ta sprint birinciliğini koruyabilen iki sporcudan biri. Sokak kavgasında bıçaklandıktan bir yıl sonra da çıkıp unvanını koruyabilen tek adam… Yüzmenin en zor taraflarından biridir 50 ve 100 metrelerdeki sprint birinciliklerini uzun yıllar koruyabilmek. Çünkü kısa mesafelerde patlayıcı kuvvettir belirleyici olan ve yaşla beraber korumak zorlaşır. O yüzden sprint yarışlarında her yeni Olimpiyat’ta yeni şampiyonlar çıkması normaldir. Bu geleneği kıran iki kişi var tarihte; Johnny Weissmüller (1924 ve 1928’de 50 m ve 100 m serbest yarışlarını kazandı) ve Alexander Popov. Weismüller’i dünya daha çok “Tarzan” olarak tanıdı ama Popov bizim jenerasyonumuzun havuzlarda gördüğü en “cool” adamdı.
MICHAEL JORDAN
Tek başına kazandığı maçlarla, basketbolu takım oyunu olmaktan çıkardı. Oynadığı reklam filmleri, kapak olduğu dergiler, adına özel üretilen spor ayakkabıları, uzun şortları, dili dışarıda koşuları, kafasını kazıtmasıyla NBA’in tüm dünya çapında popüler olmasını sağlayan bir ikondu. O basketbol topunu bıraktıktan sonra Tanrı majesteleriyle karşılaştırabileceğimiz başka bir oyuncu göndermedi... Onu en güzel anlatan sözler Magic Johnson’a ait: “Dünyada iki tip basketbolcu vardır; Jordan ve diğerleri. O kadar güzel oynardı ki onu savunmaya calışmak yerine potayı güzel gören bir yerden Jordan’ın yapacağı şeyi izlemeyi seçiyordum. Çünkü ertesi gün herkes o hareketten bahsederken tam anlamıyla görememiş olmak beni çıldırtıyordu.” Ona karşı koymak imkansızdı, savunmaya çalışmaksa suyu avuçlamaya benzerdi. Babasını kaybettiğinde o basketbolu bıraktı, basketbol onu bırakmadı. 13 sezonun ardından “I’m back” dediğinde, bir sporcuya ait en görkemli dönüşe imza attı.
NAİM SÜLEYMANOĞLU
Bugün Seul’deki Olimpiyat anıtına gittiğinizde dünyanın en “garip” listesiyle karşılaşırsınız. Halterde altın kazananların sıralandığı bölümde, toplamda bir üst sikletten daha ağır kaldıran tek sporcu vardır. Adı, Naim Süleymanoğlu’dur… 16 yaşındaki rekoruyla halter tarihindeki en genç dünya rekortmeni unvanının sahibi. 1992 yılında Uluslararası Halter Basın Komisyonu tarafından “Dünyanın En İyi Sporcusu” seçildi. Kariyeri boyunca 3 Olimpiyat altın madalyası, 7 Dünya Şampiyonluğu, 6 Avrupa Şampiyonluğu oldu. Bulgaristan’ın Kırcaali iline bağlı Ahatlı köyünde dünyaya gelen bir Türk çocuğunun Olimpiyat Şampiyonluğu’na uzanması hayranlık uyandırıcıydı. 1.47 m’lik boyuyla podyuma çıktığında dev gibi görünmesinin nedeni buydu
Spor tarihinin en cool adamlari
Spor dünyasında her dönem yıldızlar olur. Kimi şöhreti taşıyamayıp hızla aşağı düşer, kimi rekabet ahlakından yoksun olduğu için kaybeder, kiminin puan kazandığı tek alan yakışıklılığıdır.
MUHAMMED ALİ
Hayatta başladığı hiçbir işi yarıda bırakmadı. 1960’ta kazandığı Olimpiyat madalyasını ırkçılığa tepki olarak nehre attı, tam 36 sene sonra ABD, Olimpiyat meşalesini ona yaktırdı. Üç kez kaybetti unvanını, üçünde de geri kazandı. Babalarımızı ekran başında uykusuz bıraktı ve her seferinde kelebek gibi uçtu, arı gibi soktu… Tartışmasız dünya spor tarihinin en ikonik ismi. Sadece sporcu değil; tek meziyeti ringi rakiplerine dar etmek de değil üstelik. Bu ikincisinde fevkalade başarılı ama büyüklüğü biraz da ring dışındaki yaşamından geliyor. Gittiği bir lokantada sadece beyazlara servis yapıldığını öğrendiğinde, Roma Olimpiyatı’nda kazandığı madalyasını boynundan çıkarıp nehre atması mesela. Ya da Vietnam Savaşı’na katılmayı reddederek, kariyerinin zirvesine giden bir sporcuyken beş yıllık cezayı göze alması... “Antrenman yapmaktan nefret ediyorum ama bugün acı çekersem kariyerimin geri kalanında bir şampiyon olacağımı da biliyorum”, “Arkadaşlığın ne demek olduğunu okulda öğrenemezsiniz. Ve arkadaşlığın ne demek olduğunu bilmiyorsanız, bu hayatta hiçbir şey öğrenememişsiniz demektir” diyen bir adamın listenin ilk sırasında yer alması kimseyi şaşırtmaz.
BJÖRN BORG
Henüz David Beckham doğmamışken, spor tarihinin ilk star sarışınıydı o. Sapsarı saçları ve buz gibi tavırlarıyla kadınların kahramanıydı. Kariyerini hızlı yaşadı, sonrasını da… Alkolle kesişen yolu onu yıprattı ama hiçbir zaman yıkamadı... 2000’li yılların başındaki David Beckham rüzgarını düşünün; işte o etkinin aynısını, üstelik ilk defa yaratan adam. Nam-ı diğer “The Swede”. İsveç’ten bugüne kadar birçok tenis efsanesi çıktı ama İsveç dendiğinde hâlâ akla ilk gelen Björn Borg’dur. Wimbledon merkez korta ya da Philippe Chatrier kortuna birbirinden güzel kadınları çeken adamdı o. Wimbledon’ı beş kez üst üste, Roland Garros’u altı kez kazanarak kendisinden iki jenerasyon sonrasına kadar kırılamayacak rekorlara imza attı. Geri çizgiden güçlü forehand ve backhand’leri, müthiş atletik yeteneği ve mental kapasitesi, onu döneminin tüm oyuncularından ayırıyordu. 25 yaşına geldiğinde 11 Grand Slam şampiyonluğu kazanmıştı bile. Avustralya Açık’a sadece bir kez katıldığını da düşünürsek, bu rakamın ne kadar önemli olduğu bir kez daha ortaya çıkar. Björn Borg kariyeri boyunca girdiği Grand Slam’lerin yüzde 41’ini, oynadığı Grand Slam tekler maçlarının yüzde 89.81’ini kazandı. Bu iki istatistik de hâlâ rekorlar arasında kırılmayı bekliyor.
ALEXANDER POPOV
Havuzların en karizmatik ismi. İki Olimpiyat’ta sprint birinciliğini koruyabilen iki sporcudan biri. Sokak kavgasında bıçaklandıktan bir yıl sonra da çıkıp unvanını koruyabilen tek adam… Yüzmenin en zor taraflarından biridir 50 ve 100 metrelerdeki sprint birinciliklerini uzun yıllar koruyabilmek. Çünkü kısa mesafelerde patlayıcı kuvvettir belirleyici olan ve yaşla beraber korumak zorlaşır. O yüzden sprint yarışlarında her yeni Olimpiyat’ta yeni şampiyonlar çıkması normaldir. Bu geleneği kıran iki kişi var tarihte; Johnny Weissmüller (1924 ve 1928’de 50 m ve 100 m serbest yarışlarını kazandı) ve Alexander Popov. Weismüller’i dünya daha çok “Tarzan” olarak tanıdı ama Popov bizim jenerasyonumuzun havuzlarda gördüğü en “cool” adamdı.
MICHAEL JORDAN
Tek başına kazandığı maçlarla, basketbolu takım oyunu olmaktan çıkardı. Oynadığı reklam filmleri, kapak olduğu dergiler, adına özel üretilen spor ayakkabıları, uzun şortları, dili dışarıda koşuları, kafasını kazıtmasıyla NBA’in tüm dünya çapında popüler olmasını sağlayan bir ikondu. O basketbol topunu bıraktıktan sonra Tanrı majesteleriyle karşılaştırabileceğimiz başka bir oyuncu göndermedi... Onu en güzel anlatan sözler Magic Johnson’a ait: “Dünyada iki tip basketbolcu vardır; Jordan ve diğerleri. O kadar güzel oynardı ki onu savunmaya calışmak yerine potayı güzel gören bir yerden Jordan’ın yapacağı şeyi izlemeyi seçiyordum. Çünkü ertesi gün herkes o hareketten bahsederken tam anlamıyla görememiş olmak beni çıldırtıyordu.” Ona karşı koymak imkansızdı, savunmaya çalışmaksa suyu avuçlamaya benzerdi. Babasını kaybettiğinde o basketbolu bıraktı, basketbol onu bırakmadı. 13 sezonun ardından “I’m back” dediğinde, bir sporcuya ait en görkemli dönüşe imza attı.
NAİM SÜLEYMANOĞLU
Bugün Seul’deki Olimpiyat anıtına gittiğinizde dünyanın en “garip” listesiyle karşılaşırsınız. Halterde altın kazananların sıralandığı bölümde, toplamda bir üst sikletten daha ağır kaldıran tek sporcu vardır. Adı, Naim Süleymanoğlu’dur… 16 yaşındaki rekoruyla halter tarihindeki en genç dünya rekortmeni unvanının sahibi. 1992 yılında Uluslararası Halter Basın Komisyonu tarafından “Dünyanın En İyi Sporcusu” seçildi. Kariyeri boyunca 3 Olimpiyat altın madalyası, 7 Dünya Şampiyonluğu, 6 Avrupa Şampiyonluğu oldu. Bulgaristan’ın Kırcaali iline bağlı Ahatlı köyünde dünyaya gelen bir Türk çocuğunun Olimpiyat Şampiyonluğu’na uzanması hayranlık uyandırıcıydı. 1.47 m’lik boyuyla podyuma çıktığında dev gibi görünmesinin nedeni buydu
