Öyle gözleri vardı ki. Gözlerini gökyüzü gökyüzüm sanardım. Gökyüzümde gözlerinde uçan küçük bir kuş hissederdim kendimi. Hayatında küçücük bi yerim vardı çünkü. Belki o da yoktu. Oysa ben küçücük bir kuşken bile sende, sen galaksilerim gezegenlerim yıldızım evrenim herseyimdin. Sonsuz sanardım gözlerini gökyüzümü,uçardım sonsuzluğa. Sonu geleceğini bilmeden sonu gelmez sanırdım. Taaaa kii gözlerini bana kapayana kadar bi başkasına bakana kadar.
Sonra anladim sonu oldugunu sonumun oldugunu gökyüzümde gözlerinde son günüm olduğunu.
gökyüzünde gozlerinde suzulen bi' yıldırım düştü küçük kanatlarım koptu paramparça oldum yandım nefessiz kaldim kül oldum yokoldum. Çünkü gözlerinin sonsuzluğuna inandım sana inandım. Bilmezdim ben uzayı senden başka bir şeyi bir yeri falan sonsuz sanardım gözlerini, gökyüzümü taaa ki sonum gelene kadar...
Sonra anladim sonu oldugunu sonumun oldugunu gökyüzümde gözlerinde son günüm olduğunu.
gökyüzünde gozlerinde suzulen bi' yıldırım düştü küçük kanatlarım koptu paramparça oldum yandım nefessiz kaldim kül oldum yokoldum. Çünkü gözlerinin sonsuzluğuna inandım sana inandım. Bilmezdim ben uzayı senden başka bir şeyi bir yeri falan sonsuz sanardım gözlerini, gökyüzümü taaa ki sonum gelene kadar...
