Sonra baktım,
ağlayacak tek bir omuz bile kalmamış
Bende koydum başımı kendi dizlerime, doya doya ağladım.???
Nurullah Genç, rüveydâ şiirinin başlarında;
"Alaca bir at koşar içimde
zamansız, mekansız nefese doğru." diye yazar ve sona doğru gelince "at vuruldu; içim paramparça rüveydâ" der.
Herkes bilmez fakat bu bir ölümdür....