uykudan kalktım, çok ilginç bir ışık gördüm ama odanın ışığı kapalıydı bir baktım saat 03:30 gece fecir vakti, peki gördüğüm bu kadar ışık nerden geliyor gecenin zifiri karanlığında odanın da ışığı kapalı birden şaşırıp kaldım baktım ki elimin yarısı duvarın içinde hemen elimi çıkardım korku içinde oturdum elime bakıyorum tekrar elimi duvara doğru uzatıyorum yine elim duvarın içinde tekrar çıkartıyorum elime bakıyorum elim var tekrar uzatıyorum tekrar duvarın içinde aman Allah’ım neler oluyor. Bir gülümseme sesi duydum yüzümü kardeşime doğru çevirdim yatıyordu korku içinde yatağımdan kalkıp kardeşimi uyandırmaya gittim dürttüm ,dürttüm ,dürttüm ama cevap vermedi kardeşim,kardeşim dedim ama cevap gelmedi sanki beni duymuyordu annemin odasına doğru gittim babamı uyandırmaya çalıştım babacım baba uyanır mısın? baba kalksana bir şeyler oluyor birilerinin bana cevap vermesini istiyordum ama kimse bana cevap vermiyordu hadi dedim bari annemi uyandırayım annemi uyandırmak üzereyken baktım ki annem uyandı oh! dedim annem kalktı ve uykudan uyandı ama benimle konuşmuyordu sanki beni görmüyordu Bismillahirrahmanirrahim, Bismillahirrahmanirrahim diyordu ve tekrarlıyordu annem babamı uyandırdı kalk, kalk bir bakalım çocuklara, ya hanım bırak şimdi zamanımı azıcık uyuyayım yarın ola hayrola dedi babam ama annemin ısrarı üzerine babam kalkıverdi şaşkınlık içerisinde beraber odamıza doğru geldiler ben başladım bağırmaya anne hey! baba ama hiçbiri cevap vermiyordu annemin elbisesini çekiyor beni hissetmesini istiyordum ama annem beni hissetmiyordu çaresiz başladım annemin arkasından yürümeye ta bizim odaya kadar odamıza girdi ve ışıkları açıverdi ama benim için fark etmiyordu çünkü benim için her taraf ışıktı tam o sırada çok ilginç bir şeyle karşılaştım kendi vücudumu gördüm evet kendi vücudumu oturup kendi kendimi seyrediyordum 2 taneydim kendi kendime soruyordum kimdir bu acaba nasılda bana benziyor acaba dedim bir şey mi oluyor başladım kendi kendimi uyandırmaya bu kabustan kurtulayım diye ama uyanamadım babam anneme dedi ki bak ne güzel yatıyorlar işte ne kaldırdın gece ,gece hadi odamıza gidelim ama annem sakin olamadı ve benim uyuduğum yatağa doğru gelerek beni uyandırmaya başladı Muhammed kalk Muhammed, bana cevap ver Muhammed! yavrum ama cevap veremiyordum birkaç defa uğraştı ama yok birden baktım ki babamın gözlerinden yaşlar dökülüyor o babam ki şimdiye kadar onun gözyaşlarını görememiştim.Bağırmalar başladı oracık yerden sonra benim o uyandıramadığım kardeşim uyandı ve sordu ne oldu! ne oldu! annem ona bağırdı ve dedi ki ağabeyin Muhammed ölmüş! vefat etmiş! çok acıklı bir şekilde ağlıyordu ve ben bir şey yapamadan onları seyrediyordum bağırmalar sızlamalar fazlalaştı annemin yanına vardım anne ağlama ben buradayım ölmedim ki bak bana ben buradayım yanındayım ama kimse bana cevap vermiyordu neden. oturup bağırmaya başladım ya hu ben buradayım işte şaka mı yapıyorsunuz benimle dalga mı geçiyorsunuz gece, gece bana oyun mu oynuyorsunuz bak ben buradayım ama kimse bana cevap vermiyordu başladım bağırmaya Yarabbi,Yarabbi uzaktan bir ses duydum ve geldikçe yükseliyordu bu ses Allah’u Tealanın bir ayetiydi şöyle diyordu hamdolsun sen bundan gafletteydin derhal biz senin perdeni kaldırdık bugün artık gözün keskindir. Birden 2 kişi beni tutuverdi ama insan değillerdi çok korktum başladım bağırmaya bırakın beni siz kimsiniz ne istiyorsunuz, ne oluyor burada lütfen biri bana bir şey söylesin bırakın beni anne baba kurtarın. Kabir’e kadar senin gardiyanlarınız dediler,daha ben ölmedim ki daha yaşıyorum neden beni kabir’e götürüyorsunuz bırakın beni ben hissediyorum konuşuyorum görüyorum ben ölmedim! bak annemi görüyorum babamı görüyorum kardeşimi görüyorum onlarında zaten davranışlarına bir anlam veremedim ne oluyor burada lütfen beni bırakır mısınız? bana gülümseyerek cevap verdiler dediler ki ey insanlar sizler çok ilginç yaratıklarsınız sanıyorsunuz ki ölüm hayatın sonudur ama bilmiyorsunuz ki asıl olan sizin yaşadığınız hayat ,bir rüyadan ibaret olup öldüğünüz zaman uyanıyorsunuz.
Beni kabir’e doğru çekiyorlardı, hala yolda iken baktım ki benim gibi insanlar ve yanlarında da aynı o 2 şeyden yaratık, artık isimleri her neyse kimi ağlıyor kimi gülüyor kimi ise bağırıyor yaklaşınca onlara sordum dediler ki bu insanlar şaşkınlık içerisindeler nereye gittiklerini biliyorlar kimisi dalalettedir. Korku içinde sözlerini keserek sordum “ateşe mi gidiyorlar yani cehenneme mi gidiyorlar?” evet dediler,konuşmalarına devam ederek dediler ki kimisi delalettedir ama hani o gülenler var ya cennete gidiyorlar hemen sordum onlara peki ben nereye gideceğim ne oluyor lütfen bana güzel şeyler söyleyin.Dediler ki sen bazen iyi gidiyordun bazen de kötü bazen tövbe edip ertesi gün günah işliyordun ve izlediğin yol tam olarak belli değildi ve hep öyle yitik kalacaksın. Sözlerini korku içerisinde keserek sordum yani dedim bende mi ateşe gidiyorum yoksa söylediklerinizden o sonuç çıkıyor, onlarda Allah’ın rahmeti geniştir ve yolculuk ta uzundur dediler yüzümü çevirdim ve korku içerisinde baktım, ailem; annem, babam,amcam,kardeşlerim ve akrabalarım hepsi bir sandık içerisinde beni taşıyorlardı artık durumu anlamıştım yavaş yavaşta kabullenmiştim korka, korka onlara gittim ve onlara dedim ki benim için dua edin lütfen benim yolum biraz sıkıntılı yaptıklarımdan ettiklerimden dolayı çok ümit var söylemediler tehlikeli bir yolculuktayım lütfen bana dua edin dedim ama kimse bana cevap vermiyordu kimi ağlıyordu kimi ise hüzünlüydü ah! canım kardeşim benim gibi olmasın kardeşimin yanına gittim ve dedim ki dikkatli ol! ey kardeşim dünyanın fitnesi seni kandırmasın.Bak benim yolum sıkıntılı çıktı bu yol senin yolun sıkıntılı olmasın söyledim söyle dim ama duymadı ki beni duymasını çok isterdim.O iki Melek beni kabirde ki cesedimin üzerine bağladılar baktım ki, babam üzerime toprak atıyor.Kardeşlerim toprak atıyor orada ki insanlar hepsi üzerime toprak atıyor.Dedim ki ah! keşke onların yerinde olsaydım; Allah’a tövbe etseydim, dün sabah namazımı kılsaydım,keşke her gün rabbime dua etseydim,keşke her gün tövbe mi yenileseydim,keşke kötülüklerden uzak dursaydım.Başladım bağırmaya hey insanlar bakın dikkatli olun! dünya hayatı sizleri kandırmasın,bakın benim yolun sakata geldi sizin ki gelmesin aloo dikkatli olun! namazınızı aksatmayın tövbe edin en azından birisinin beni duymasını çok isterdim peki SEN BENİ DUYUYOR MUSUN?
Beni kabir’e doğru çekiyorlardı, hala yolda iken baktım ki benim gibi insanlar ve yanlarında da aynı o 2 şeyden yaratık, artık isimleri her neyse kimi ağlıyor kimi gülüyor kimi ise bağırıyor yaklaşınca onlara sordum dediler ki bu insanlar şaşkınlık içerisindeler nereye gittiklerini biliyorlar kimisi dalalettedir. Korku içinde sözlerini keserek sordum “ateşe mi gidiyorlar yani cehenneme mi gidiyorlar?” evet dediler,konuşmalarına devam ederek dediler ki kimisi delalettedir ama hani o gülenler var ya cennete gidiyorlar hemen sordum onlara peki ben nereye gideceğim ne oluyor lütfen bana güzel şeyler söyleyin.Dediler ki sen bazen iyi gidiyordun bazen de kötü bazen tövbe edip ertesi gün günah işliyordun ve izlediğin yol tam olarak belli değildi ve hep öyle yitik kalacaksın. Sözlerini korku içerisinde keserek sordum yani dedim bende mi ateşe gidiyorum yoksa söylediklerinizden o sonuç çıkıyor, onlarda Allah’ın rahmeti geniştir ve yolculuk ta uzundur dediler yüzümü çevirdim ve korku içerisinde baktım, ailem; annem, babam,amcam,kardeşlerim ve akrabalarım hepsi bir sandık içerisinde beni taşıyorlardı artık durumu anlamıştım yavaş yavaşta kabullenmiştim korka, korka onlara gittim ve onlara dedim ki benim için dua edin lütfen benim yolum biraz sıkıntılı yaptıklarımdan ettiklerimden dolayı çok ümit var söylemediler tehlikeli bir yolculuktayım lütfen bana dua edin dedim ama kimse bana cevap vermiyordu kimi ağlıyordu kimi ise hüzünlüydü ah! canım kardeşim benim gibi olmasın kardeşimin yanına gittim ve dedim ki dikkatli ol! ey kardeşim dünyanın fitnesi seni kandırmasın.Bak benim yolum sıkıntılı çıktı bu yol senin yolun sıkıntılı olmasın söyledim söyle dim ama duymadı ki beni duymasını çok isterdim.O iki Melek beni kabirde ki cesedimin üzerine bağladılar baktım ki, babam üzerime toprak atıyor.Kardeşlerim toprak atıyor orada ki insanlar hepsi üzerime toprak atıyor.Dedim ki ah! keşke onların yerinde olsaydım; Allah’a tövbe etseydim, dün sabah namazımı kılsaydım,keşke her gün rabbime dua etseydim,keşke her gün tövbe mi yenileseydim,keşke kötülüklerden uzak dursaydım.Başladım bağırmaya hey insanlar bakın dikkatli olun! dünya hayatı sizleri kandırmasın,bakın benim yolun sakata geldi sizin ki gelmesin aloo dikkatli olun! namazınızı aksatmayın tövbe edin en azından birisinin beni duymasını çok isterdim peki SEN BENİ DUYUYOR MUSUN?