M
MeLiS
Ziyaretçi
İÇİMDEN GELDİ VERDİM!
GERİ ALINMAZ!
Taksi şoförü radyo dinliyordu; radyo programında futbol takımlarının karşılaştırması ve değerlendirilmesi yapılıyordu ve şoförün ilgiyle ve dikkatle dinlediğini görüyordum.
Yirmi dakika kadar süren bir konuşmadan sonra bir reklam arası verdiler ve milli piyango reklamı yaptılar. Konuşmak için sordum:
Bilet alır mısınız?
Benim şansım yok, artık almıyorum, dedi.
Hiç şansınız yok mu, diye sordum.
Bak anlatayım, dedi. O zamanlarda en yüksek ikramiye olarak Renault Taurus araba veriyorlardı. Kahvede bir arkadaşla muhabbet ediyoruz, piyangocu geçti. Çağırdım, iki bilet aldım, birini arkadaşa verdim. Birkaç gün sonra çekilişte Renault araba bu arkadaşa verdiğim bilete çıktı, bana hiçbir şey çıkmadı. Bende böyle işte şans yok. Arkadaş dedi, şu arabayı satayım, parayı bölüşelim. Dedim, öyle şey olur mu ya! İçimden geldi verdim, kimse beni zorlamadı ki. İnsanın içinden gelerek verdiği bir şey geri alınır mı? Araba değil, isterse ev olsun. O zamandan beri ara sıra bilet alırım, ama bende şans yok. Amorti bile çıkmaz!
İçim ısındı. Okul eğitimi pek yok, ama varoluşunun değerini kavramış. “İçimden geldi verdim, kimse beni zorlamadı ki. İnsanın içinden gelerek verdiği bir şey geri alınır mı? Araba değil, isterse ev olsun.” Yazdığım SAVAŞÇI kitabının özünü doğal olarak yaşayan biri.
Taksiden indim, arkasından baktım; belki bir daha hiç karşılaşmayacağım bir savaşçı direksiyonda, radyodaki futbol programına dinlemeye başlamıştı ve kalabalığın arasına karışarak gözden kaybolmuştu.
İçimde hoş bir duygu vardı. Özgürleşmiştim. Biliyordum. Bir şeyi vereceksen, içinden geliyorsa vereceksin. Ve özgürce yoluna devam edeceksin.
Selamlar
Doğan Cüceloğlu (8 Aralık 2017)
GERİ ALINMAZ!
Taksi şoförü radyo dinliyordu; radyo programında futbol takımlarının karşılaştırması ve değerlendirilmesi yapılıyordu ve şoförün ilgiyle ve dikkatle dinlediğini görüyordum.
Yirmi dakika kadar süren bir konuşmadan sonra bir reklam arası verdiler ve milli piyango reklamı yaptılar. Konuşmak için sordum:
Bilet alır mısınız?
Benim şansım yok, artık almıyorum, dedi.
Hiç şansınız yok mu, diye sordum.
Bak anlatayım, dedi. O zamanlarda en yüksek ikramiye olarak Renault Taurus araba veriyorlardı. Kahvede bir arkadaşla muhabbet ediyoruz, piyangocu geçti. Çağırdım, iki bilet aldım, birini arkadaşa verdim. Birkaç gün sonra çekilişte Renault araba bu arkadaşa verdiğim bilete çıktı, bana hiçbir şey çıkmadı. Bende böyle işte şans yok. Arkadaş dedi, şu arabayı satayım, parayı bölüşelim. Dedim, öyle şey olur mu ya! İçimden geldi verdim, kimse beni zorlamadı ki. İnsanın içinden gelerek verdiği bir şey geri alınır mı? Araba değil, isterse ev olsun. O zamandan beri ara sıra bilet alırım, ama bende şans yok. Amorti bile çıkmaz!
İçim ısındı. Okul eğitimi pek yok, ama varoluşunun değerini kavramış. “İçimden geldi verdim, kimse beni zorlamadı ki. İnsanın içinden gelerek verdiği bir şey geri alınır mı? Araba değil, isterse ev olsun.” Yazdığım SAVAŞÇI kitabının özünü doğal olarak yaşayan biri.
Taksiden indim, arkasından baktım; belki bir daha hiç karşılaşmayacağım bir savaşçı direksiyonda, radyodaki futbol programına dinlemeye başlamıştı ve kalabalığın arasına karışarak gözden kaybolmuştu.
İçimde hoş bir duygu vardı. Özgürleşmiştim. Biliyordum. Bir şeyi vereceksen, içinden geliyorsa vereceksin. Ve özgürce yoluna devam edeceksin.
Selamlar
Doğan Cüceloğlu (8 Aralık 2017)