M
MeLiS
Ziyaretçi
• İNSAN KABRE KONULDUĞUNDA NE OLACAK?
Enes b. Mâlik رضي الله عنه'’tan rivâyete göre, Nebî ﷺ şöyle buyurdu:
“Kul kabre konulup da arkadaş ve yakınları geri dönüp gittiklerinde, muhakkak o (ölü) onların ayakkabılarının seslerini işitir. Ona iki melek (Münker ve Nekîr) gelerek onu oturturlar.
Melekler: مَا كُنْتَ تَقُولُ فِي هٰذَا الرَّجُلِ مُحَمَّدٍ؟ ‘Muhammed ﷺ denilen bu adam hakkında (dünyada) ne diyordun?’ derler.
(Mü’min) kişi: أَشْهَدُ أَنَّهُ عَبْدُ اللَّهِ وَرَسُولُهُ ‘Ben şehâdet ederim ki, o, Alah’ın kulu ve Rasûlüdür’ der.
Melekler: ‘Ateşteki (cehennemdeki) yerine bak. Allah onun yerine sana cennetten bir makam verdi’ derler.
[Mü’min kimsenin kabri yetmiş arşın genişletilir, ölümden sonra diriltilecekleri güne kadar, üzerine yeşillikler, taze nimetler doldurulur.]
Nebî ﷺ : “Kişi her iki makamı da görür” buyurdu.
Kâfire ve/veya münâfığa gelince, (suâl meleklerinin bu sorusu üzerine) o:
لاَ أَدْرِي، كُنْتُ أَقُولُ مَا يَقُولُ النَّاسُ
‘Bilmiyorum, ben insanların dediği gibi derdim’ der.
(Melekler) ona: ‘Anlamaz ol! Okuduğundan ve dinlediğinden yararlanmayasın!’ derler. Sonra demirden bir topuzla iki kulağı arasına vurulur. Öyle bir bağırır ki, onun bu feryadını, insanlar ve cinlerden başka ölüye yakın olan her şey işitir.”
Buhârî, Cenâiz, 67, No: 1338; Müslim, Cennet, 70, No: 2870
"الْعَبْدُ إِذَا وُضِعَ فِي قَبْرِهِ، وَتُوُلِّيَ وَذَهَبَ أَصْحَابُهُ حَتَّى إِنَّهُ لَيَسْمَعُ قَرْعَ نِعَالِهِمْ، أَتَاهُ مَلَكَانِ فَأَقْعَدَاهُ فَيَقُولاَنِ لَهُ مَا كُنْتَ تَقُولُ فِي هٰذَا الرَّجُلِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم؟ فَيَقُولُ أَشْهَدُ أَنَّهُ عَبْدُ اللَّهِ وَرَسُولُهُ. فَيُقَالُ انْظُرْ إِلَى مَقْعَدِكَ مِنَ النَّارِ، أَبْدَلَكَ اللَّهُ بِهِ مَقْعَدًا مِنَ الْجَنَّةِ ـ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَيَرَاهُمَا جَمِيعًا ـ وَأَمَّا الْكَافِرُ ـ أَوِ الْمُنَافِقُ ـ فَيَقُولُ لاَ أَدْرِي، كُنْتُ أَقُولُ مَا يَقُولُ النَّاسُ. فَيُقَالُ لاَ دَرَيْتَ وَلاَ تَلَيْتَ. ثُمَّ يُضْرَبُ بِمِطْرَقَةٍ مِنْ حَدِيدٍ ضَرْبَةً بَيْنَ أُذُنَيْهِ، فَيَصِيحُ صَيْحَةً يَسْمَعُهَا مَنْ يَلِيهِ إِلاَّ الثَّقَلَيْنِ ".
الراوي : أنس بن مالك | المصدر : صحيح البخاري
التخريج : أخرجه البخاري (1338)، ومسلم (2870) بنحوه.
@bir_hadis
Enes b. Mâlik رضي الله عنه'’tan rivâyete göre, Nebî ﷺ şöyle buyurdu:
“Kul kabre konulup da arkadaş ve yakınları geri dönüp gittiklerinde, muhakkak o (ölü) onların ayakkabılarının seslerini işitir. Ona iki melek (Münker ve Nekîr) gelerek onu oturturlar.
Melekler: مَا كُنْتَ تَقُولُ فِي هٰذَا الرَّجُلِ مُحَمَّدٍ؟ ‘Muhammed ﷺ denilen bu adam hakkında (dünyada) ne diyordun?’ derler.
(Mü’min) kişi: أَشْهَدُ أَنَّهُ عَبْدُ اللَّهِ وَرَسُولُهُ ‘Ben şehâdet ederim ki, o, Alah’ın kulu ve Rasûlüdür’ der.
Melekler: ‘Ateşteki (cehennemdeki) yerine bak. Allah onun yerine sana cennetten bir makam verdi’ derler.
[Mü’min kimsenin kabri yetmiş arşın genişletilir, ölümden sonra diriltilecekleri güne kadar, üzerine yeşillikler, taze nimetler doldurulur.]
Nebî ﷺ : “Kişi her iki makamı da görür” buyurdu.
Kâfire ve/veya münâfığa gelince, (suâl meleklerinin bu sorusu üzerine) o:
لاَ أَدْرِي، كُنْتُ أَقُولُ مَا يَقُولُ النَّاسُ
‘Bilmiyorum, ben insanların dediği gibi derdim’ der.
(Melekler) ona: ‘Anlamaz ol! Okuduğundan ve dinlediğinden yararlanmayasın!’ derler. Sonra demirden bir topuzla iki kulağı arasına vurulur. Öyle bir bağırır ki, onun bu feryadını, insanlar ve cinlerden başka ölüye yakın olan her şey işitir.”
Buhârî, Cenâiz, 67, No: 1338; Müslim, Cennet, 70, No: 2870
"الْعَبْدُ إِذَا وُضِعَ فِي قَبْرِهِ، وَتُوُلِّيَ وَذَهَبَ أَصْحَابُهُ حَتَّى إِنَّهُ لَيَسْمَعُ قَرْعَ نِعَالِهِمْ، أَتَاهُ مَلَكَانِ فَأَقْعَدَاهُ فَيَقُولاَنِ لَهُ مَا كُنْتَ تَقُولُ فِي هٰذَا الرَّجُلِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم؟ فَيَقُولُ أَشْهَدُ أَنَّهُ عَبْدُ اللَّهِ وَرَسُولُهُ. فَيُقَالُ انْظُرْ إِلَى مَقْعَدِكَ مِنَ النَّارِ، أَبْدَلَكَ اللَّهُ بِهِ مَقْعَدًا مِنَ الْجَنَّةِ ـ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم فَيَرَاهُمَا جَمِيعًا ـ وَأَمَّا الْكَافِرُ ـ أَوِ الْمُنَافِقُ ـ فَيَقُولُ لاَ أَدْرِي، كُنْتُ أَقُولُ مَا يَقُولُ النَّاسُ. فَيُقَالُ لاَ دَرَيْتَ وَلاَ تَلَيْتَ. ثُمَّ يُضْرَبُ بِمِطْرَقَةٍ مِنْ حَدِيدٍ ضَرْبَةً بَيْنَ أُذُنَيْهِ، فَيَصِيحُ صَيْحَةً يَسْمَعُهَا مَنْ يَلِيهِ إِلاَّ الثَّقَلَيْنِ ".
الراوي : أنس بن مالك | المصدر : صحيح البخاري
التخريج : أخرجه البخاري (1338)، ومسلم (2870) بنحوه.
@bir_hadis